Jean-Pierre Sodini 1940 yılında Meknes’te (Fas) doğdu. Ecole Normale Supérieure ve agrégé de Lettres Classiques’in eski öğrencisi. Atina Fransız Okulu’na (1968-1970) üye olduktan sonra, tüm kariyerini yaptığı Paris-1 Üniversitesi’ne katılmadan önce İstanbul Fransız Enstitüsü’nün (1970-1972) bir üyesiydi. 1985’te Boston Üniversitesi’nde doçent, Washington’daki Dumbarton Oaks araştırma merkezinde Kıdemli Fellows Kurulu üyesi ve daha sonra 1997’de aynı kurumda misafir akademisyen oldu. 1996’dan beri Institut Universitaire de France’ın üyesi, Académie des Inscriptions et Belles Lettres’in (2001’den beri) ve Académie d’Anthènes’in (2004’ten beri) üyesi. Araştırma alanı Geç Antik Çağ ve Bizans’tır. Yunanistan (Tasos), Türkiye (Xanthos), Suriye (Qal’at Sem’an) ve Arnavutluk’ta (Byllis) kazılar yaptı. A. Pralong ve C. Metzger ile birlikte, N. Fıratlı’nın ölümünden sonraki baskısını hazırladı.

1940’ta Münih’te doğan Peter Schreiner, Montpellier, Paris ve Münih’te klasik, Bizans ve Slav filolojisi ve Bizans ve ortaçağ tarihi çalışmaları okudu. Vatikan Kütüphanesi’nde Yunanca el yazmaları için « Yazar » (1968-1972), Berlin Hür Üniversitesi’nde asistan ve öğretim görevlisi (1972-1979), 1979’dan itibaren tüm kariyerini Roma Üniversitesi’nde tarih ve Bizans filolojisi profesörü olarak geçirdi. Köln ve Ecole Pratique des Hautes Etudes ve Collège de France’da misafir profesördü. Viyana ve Göttingen’deki Bilimler Akademisi üyesi, Byzantinische Zeitschrift’in genel yayın yönetmeni, Uluslararası Bizans Çalışmaları Birliği Başkanı. Kaynaklar konusundaki bilgisi Peter Schreiner’in birçok alanda çalışmasına ve onu risk almaya iten mizacını takip etmesine izin verdi. Tarihi kaynakların düzenlenmesi ve tercümelerinin yanı sıra geç Bizans döneminin ekonomik ve mali tarihine de baktı. Batılıların Konstantinopolis’e yerleşmesiyle, özellikle Orta Çağ ve Modern Zamanlar

Brigitte Pitarakis, Eylül 2002’den beri CNRS-Collège-de-France’daki Bizans Tarih ve Medeniyet Merkezi’nde araştırmacı olarak çalışmaktadır. Bizans metal objeleri konusunda uzman olan sanatçı, Anadolu, Avrupa ve Amerika Birleşik Devletleri’ndeki kamu ve özel koleksiyonlarda yoğun bir şekilde çalıştı. Paris I Üniversitesi, Panthéon-Sorbonne’da (1992-1997) icra ettiği sanat tarihi ve Bizans arkeolojisi öğretiminde edindiği deneyim, ona objeleri tarihsel bağlamda yerleştirmeye çalıştığı çok yönlü bir yaklaşımın temellerini attı. bunların üretimi ve kullanımı. Bizans bronz çapraz kutsal emanetlerine odaklanan doktora tezinin konusu, onu dindarlık ve litürjik nesnelerin uygulamalarına değil, aynı zamanda atölyelerin coğrafi dağılımına ve metal tedarik kaynaklarına da odaklanmasına yol açtı. Şu anki araştırması, erken dönem Hıristiyan bronz sofra takımlarına ve arşiv belgelerindeki sanatsal nesnelerin kelime dağarcığına odaklanıyor.

Lyon 2 Üniversitesi’nde ortaçağ tarihi öğretim görevlisi olan Christophe Giros, 1993 yılında 10. ve 14. yüzyıllar arasında poliorcetics ve Bizans surları üzerine bir tez savundu. Askeri anlaşmaların teknik bilgisi ve bunun müstahkem duvarların savunması üzerindeki etkisi ile ilgileniyordu. Bu perspektifte, Bithynia’nın ortaçağ surları ağını daha kesin olarak inceledi. Ayrıca Yunanistan’ın Thassos adasının Bizans kalıntıları üzerinde arkeolojik bir araştırma yaptı. Şu anki araştırması, Athos keşişleri ile meslekten olmayanlar arasındaki ilişkiye odaklanıyor. Athos manastırlarının ortaçağ arşivlerinin düzenleme çalışmalarına katılır. Centre d’histoire et civilisation de Byzance (Paris) üyesidir.

1994’ten beri CNRS’de araştırmacı olan bu arkeolog, eğitim alarak Bizans uzmanı, ortaçağ ve Osmanlı dönemlerinde Hıristiyan ve İslam Doğu’da üretilen ve pazarlanan seramikler konusunda uzmandır. Yunanistan ve Türkiye’de yoğun olarak çalıştı ve burada IFEA’da araştırma pozisyonunda bulundu. Halen Şam’daki Fransız Yakın Doğu Enstitüsü’ne (CNRS’nin FRE 2550’si) atanmıştır. Araştırma alanı iki ana eksen etrafında döner: üretim türlerini kesin olarak tanımlamak ve kökenlerini belirlemek için, kronotipolojiler oluşturmaya, yani malzemeyi morfolojik, teknik, üslupsal ve kronolojik bir bakış açısıyla karakterize etmeye dayanan düzgün bir seramik eksen; değiş tokuşlar, yaşam tarzları, düşünce ve kendini başkalarına sunma akımları içinde tabakların yerini alan tarihi bir eksen, bir medeniyetin tarihsel yorumu için yeni bir kaynak. Varia Anatolica koleksiyonunda yayın IX – Véronique FRANÇOIS, Bibliographie analytique sur la céramique byzantine à

Michel Balivet, Selçuklu ve Osmanlı tarihini, Haçlı Seferleri tarihini ve Bizans ile Müslüman dünyası arasındaki ilişkilerin tarihini öğrettiği Provence Üniversitesi’nde profesördür. Araştırmaları, diğer şeylerin yanı sıra, Orta Çağ ve Osmanlı döneminde Anadolu ve Balkanlar’daki dini bağdaştırıcılığa odaklanmaktadır. Bizans ve Türkler arasındaki kültürel etkileşim sürecinde özellikle Türk mistiklerinin rolünü inceledi ve Şeyh Bedreddin üzerine bir monografi, ed Isis, İstanbul 1995 (Türkçe tercümesi, ed. Tarih Vakfı, İstanbul, 2000) ve Konya üzerine bir çalışma yazdı. ve Mevlana, CNRS ed., Paris, 2001. Son iki kitabı Isis’te yayınlandı: Osmanlı tarihi antolojisi, 2004 ve Bizans, Selçuklu ve Osmanlı tarihi çalışmaları koleksiyonu, 2005., Michel Balivet, Provence Üniversitesi’nde öğretmenlik yapmadan önce, sırasıyla Ankara Hacettepe Üniversitesi’nde asistan, Selanik Aristotle Üniversitesi’nde yardımcı doçent, İstanbul’da IFEA’da bilim asistanı ve Paris’teki Bizans